Ή ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕ Ή ΘΑ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ

Στις 11 Ιανουαρίου 2018 και, λίγο αργότερα, την 1η Φεβρουαρίου, στο acontrario.gr έκανα δυο παρεμβάσεις για τις εξελίξεις στο Σκοπιανό ζήτημα και τη θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις. Κι ενώ το πρώτο, με τίτλο “Πρόσεξε καλά, φυλάγεις Θερμοπύλες”,  εν τέλει έδωσε (εν αγνοία μου) ένα από τα πιο ηχηρά συνθήματα στο συγκλονιστικό Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, το δε δεύτερο διαβάστηκε από κυριολεκτικά δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, εν τέλει αποδείχθηκε ότι και τα δυο, και ιδίως το δεύτερο, περιείχαν ένα θεμελιώδες σφάλμα: βασίζονταν στην – αυτονόητη για μένα, έως αφελή – υπόθεση ότι η Ελληνική Κυβέρνηση, ασχέτως κόμματος και χρώματος, διαπραγματεύεται με βάση το εθνικό συμφέρον και προσπαθεί να πετύχει τα μέγιστα μέσα στη δεδομένη συγκυρία – απλώς στη συγκεκριμένη περίπτωση σφάλλει στην ιεράρχηση των στόχων και έχει αδυναμίες στη χάραξη στρατηγικής.

Έγραφα τότε, χαρακτηριστικά, για τα Σκόπια: “Αντί άλλης εισαγωγής, σας παρακαλώ να αναρωτηθείτε ποια χώρα, ποιος λαός είναι δυνατό ποτέ να δέχεται, χωρίς να το επιβάλλει η δύναμη των όπλων, να αλλάξει ονομασία, το μισό Σύνταγμα, σχολικά βιβλία, σύμβολα, ακόμη και αρκτικόλεξα (…). Είναι ο λαός και η χώρα που πέτυχαν το μέγιστο, κι επομένως μπορούν να κάνουν υποχωρήσεις στα δευτερεύοντα. Και το μέγιστο στην περίπτωση της FYROM δεν είναι άλλο από τη δικαίωση της προαιώνιας προσπάθειάς τους να αποκτήσουν «Μακεδονική» εθνική ταυτότητα, ως κάτι διαφορετικό από τη Μακεδονική φυλετική ταυτότητα που ποτέ δεν υπήρξε ανεξάρτητη από την Ελληνική.” Στη συνέχεια (πάντα στη βάση της εσφαλμένης υπόθεσης εργασίας) η κριτική εστίαζε στο ότι η Κυβέρνηση διαπραγματεύεται για το έλασσον, την υποτιθέμενη “απάλειψη” του αλυτρωτισμού, και αποτυγχάνει να εστιάσει στο μείζον, που είναι η ψεδομακεδονική εθνική ταυτότητα.

Εν τέλει, αποδείχθηκε ότι η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την πλήρη και διαρκή στήριξη των ΑΝΕΛ που φέρουν την ίδια ευθύνη στο ακέραιο, είχε προαποφασίσει να δώσει ό,τι πολυτιμότερο υπήρχε προς ΜΗ διαπραγμάτευση: την εθνική ταυτότητα. Όχι διότι το ζήτησε – ή έστω το ενέκρινε – ο Λαός, όχι διότι κινδυνεύει το Έθνος, όχι διότι προσπαθούσε να προλάβει τα χειρότερα, αλλά διότι αυτό είχε πάντα στο μυαλό της. Διότι το “ας ονομάζονται όπως θέλουν” είναι θέση του ΣΥΡΙΖΑ από τότε που συνεστήθη. Και διότι τώρα, που ο Τσίπρας έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματική Αριστερά έχοντας επιβάλει ό,τι δεν μπορούσε ακόμη και εκείνος ο – καθ’ όλα όμοιός του – Σαμαράς να περάσει, τώρα που έχει απολέσει κάθε έρεισμα στα λαϊκά στρώματα και ψάχνει απεγνωσμένα τρόπο να συσπειρώσει όπως-όπως το κομματικό του ακροατήριο και ταυτόχρονα να διεμβολίσει το σοσιαλιστικό μπλοκ, “πρέπει” να δείξει την “αριστεροσύνη” του εκεί που “τον παίρνει” ‘ εκεί που η Τρόικα δε θα του τραβήξει το αφτί και ο ESM δε θα κόψει τη δόση. Και διάλεξαν γι’ αυτό, οι αχαρακτήριστοι, το τρίτο μεγαλύτερο εθνικό ζήτημα μετά την Τουρκία και το Κυπριακό.

Δε θα προσπαθήσω να επιχειρηματολογήσω περαιτέρω για το τι έχει συμβεί. Δε χρειάζεται. Ό,τι έγραψα την 1η Φεβρουαρίου το επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Ζάεφ στο διάγγελμά του για την επίτευξη της κατάπτυστης αυτής συμφωνίας*: “είμαστε Μακεδόνες, προστατευμένοι και ενισχυμένοι για πάντα. Τα κέρδη μας είναι ανεκτίμητα. (…) Η συμφωνία προβλέπει την επιβεβαίωση της μακεδονικής γλώσσας στα Ηνωμένα Έθνη. Αγαπητοί πολίτες, αυτή είναι η σωστή λύση. Την πετύχαμε μέσα από μια αφοσιωμένη και πατριωτική δέσμευση”.

Μετά από όλα αυτά, για όποιον Έλληνα αντιλαμβάνεται το μέγεθος της καταστροφής και τον κρατούν τα πόδια του, η συμμετοχή στα αυριανά και μεθαυριανά Συλλαλητήρια είναι υποχρεωτική. Αν ένα πράγμα ταιριάζει ως επίλογος  είναι η φράση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, ένα σύνθημα που είναι σα να γράφτηκε για τον ίδιο και τον συνεταίρο του Πάνο Καμμένο: Ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν.

* Το απόσπασμα της ομιλίας του Zoran Zaev είναι αναδημοσίευση από το Athensvoice.