fbpx
 
ΑΟΖ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΑΙΓΥΠΤΟΥ: Ο ΚΟΤΖΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ “ΔΑΣΟΣ”

Συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας - Αιγύπτου: Λαμβάνοντας ως υπόθεση εργασίας ότι η κριτική του Νίκου Κοτζιά κατά της συμφωνίας είναι ορθή και ακριβής, η ερώτηση στην οποία προσπαθεί να απαντήσει αυτό το άρθρο είναι μόνο μια: και λοιπόν; η συμφωνία είναι επιβλαβής για τα ελληνικά συμφέροντα; Η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί, ασφαλώς, με όσα υποστηρίζει ο Νίκος Κοτζιάς αλλά με όσα δε γράφει (αν και τα γνωρίζει καλύτερα από όλους, του γράφοντος μη εξαιρουμένου). Άρθρο του Κωνσταντίνου Παρίσση.

ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Σε λίγο καιρό συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τότε που η Τουρκία άρχισε να ενοχλεί τους πάντες στη Μεσόγειο και να αυτοαπομονώνεται. Κι αν η Τουρκία κατάφερε πράγματι να πετύχει ευκαιριακές νίκες εκμεταλλευόμενη τα κενά και τις ανεπάρκειες όλων των υπολοίπων παικτών, όλα δείχνουν ότι το παιχνίδι της αυτό φτάνει στο τέλος του. Ο λόγος δεν είναι μόνο ότι με τις παράλογες και παράνομες φαντασιώσεις της φέρνει σε δύσκολη θέση ακόμη κι εκείνους που θα ήθελαν να τη βοηθήσουν. Είναι κυρίως ότι προκάλεσε την τύχη της περισσότερο από ό,τι δικαιολογούν και μπορούν να υποστηρίξουν οι δυνάμεις της. Γράφει ο Κωνσταντίνος Παρίσσης.

Όχι, δεν είσαι DJ

Ο Disk Jockey της πλάκας είναι η κατηγορία που έχει κυριαρχήσει στο - άλλοτε, δυστυχώς - κραταιό επάγγελμα στην Ελλάδα. Ο DJ της πλάκας πλέον καταλαμβάνει το μεγαλύτερο κομμάτι της δουλειάς (όσης τελοσπάντων απέμεινε) σε έναν χώρο στον οποίο το να "παίζεις μουσική" δεν ήταν απλώς επάγγελμα, ήταν πραγματική τέχνη. Το χειρότερο όλων, όπως έχουν γίνει τα πράγματα, είναι ότι στις μέρες μας πληρώνεται το ίδιο ακριβά με έναν πραγματικό επαγγελματία κάθε άσχετος που αγόρασε ένα laptop, το φόρτωσε με 2-3 χιλιάδες πειρατικά mp3 και κάνει τον καμπόσο χαϊδεύοντας χωρίς λόγο τα κουμπάκια της κονσόλας. Πώς ξεχωρίζει ο επαγγελματίας DJ από τον DJ της πλάκας;

ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ: ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Τα πιθανά αρνητικά σενάρια εξέλιξης της οικονομικής κρίσης λόγω του κορωνοϊού COVID-19 είναι κυριολεκτικά άπειρα και όριο έχουν μόνο την ανθρώπινη φαντασία. Αντιθέτως, τα πιθανά θετικά σενάρια είναι πεπερασμένα και μετρήσιμα. Στο άρθρο αυτό εξετάζουμε το σενάριο για την ελληνική οικονομία "αν όλα πάνε καλά", και μεταξύ των άλλων τι μπορεί να σημαίνει "καλά" σε ρεαλιστικό πλαίσιο.

ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΜΗ ΓΙΝΕΙΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

Ένα από τα ισχυρά στερεότυπα στην ελληνική κοινωνία το οποίο, είμαι βέβαιος, η Κυβέρνηση έχει σίγουρα σκεφτεί να χρησιμοποιήσει κατά των Δικηγόρων για να δικαιολογήσει τη σημερινή στάση της, ακόμη κι αν δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα, είναι ότι δήθεν "οι Δικηγόροι έχουν λεφτά". Βάσει αυτού, ακόμη κι να δεν το ομολογεί ανοιχτά, άφησε το σύνολο των Δικηγόρων της χώρας στο στο έλεος του Θεού, εξαιρώντας τους από το έκτακτο βοήθημα των 800€, ενώ είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να παράξουν εισόδημα όσο διαρκεί η καραντίνα.

Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟΣ

Θα ήμουν ο πιο φανατικός πασιφιστής αν ζούσαμε σε ένα απομακρυσμένο νησί του Ειρηνικού Ωκεανού. Όμως εδώ που βρισκόμαστε, όπως και σε κάθε άλλη χώρα που συνορεύει με γείτονες σαν τους δικούς μας, ο πατριωτισμός δεν είναι επιλογή. Είναι υποχρέωση, και μάλιστα πρωτίστως κοινωνική. Τέτοια που δε δικαιούσαι να επικαλείσαι Αρχές, οποιεσδήποτε ανθρωπιστικές Αρχές και Αξίες, αν δε συμμετέχεις στην Άμυνα. Εδώ, πατριωτισμός σημαίνει επιβίωση.

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΝΕΒΗ ΜΕ ΤΟ ORUC REIS

Πώς αντιδράς όταν ο νόμος σου δίνει το δικαίωμα να χτίσεις άλλες δυο μεζονέτες στον ακάλυπτο εφόσον συμφωνήσεις τα ακριβή όρια του οικοπέδου με τους γείτονες, αλλά ένας από αυτούς δεν αναγνωρίζει καν το νόμο, δεν μπορείς να προσφύγεις εναντίον του στο Δικαστήριο γιατί πρέπει πρώτα να συμφωνήσει ακόμη και γι’ αυτό, στις 6 το πρωί μπαίνει στο οικόπεδό σου ο μηχανικός του για να μετρήσει το ακίνητό σου συνοδευόμενος από μπράβους, και αστυνομία δεν υπάρχει;

ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Στο νέο άρθρο του ο Κωνσταντίνος Παρίσσης οριοθετεί το στρατηγικό πρόβλημα της Ελλάδας, εστιάζοντας στα ζητήματα εκείνα που καθορίζουν ρεαλιστικά τα εμπόδια που καλείται η χώρα να υπερβεί αν θέλει να διασφαλίσει την ειρήνη διατηρώντας ταυτόχρονα την ακεραιότητά της. Καταδεικνύει γιατί για μια ειρηνική χώρα, όπως η Ελλάδα, που έχει απέναντί της μια επεκτατική δύναμη, όπως η Τουρκία, δεν υπάρχει καμμιά άλλη επιλογή από το να ενισχύει, διαρκώς και στο μέγιστο βαθμό, την αποτρεπτική ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεών της. Και τέλος, εξηγεί για ποιον λόγο η ανάγκη ενίσχυσης της αποτροπής είναι σήμερα πιο επείγουσα από ποτέ.

200 ΚΟΜΜΑΤΑ, 20 ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ, 2 ΕΠΙΛΟΓΕΣ

ΕΚΛΟΓΕΣ Ιουλίου 2019: 200 κόμματα, 20 συμμετοχές, 2 επιλογές Σύμφωνα με τη Wikipedia, στην Ελλάδα υπάρχουν σήμερα περισσότερα από διακόσια (200) κόμματα, τα περισσότερα εκ των οποίων ιδρύθηκαν μετά την έναρξη της οικονομικής κρίσης. Βέβαια, το ορθό θα ήταν να αναφερθούμε στα στοιχεία του Αρείου Πάγου για το πόσα κόμματα έχουν νομίμως ιδρυθεί και αναγνωριστεί, ωστόσο τέτοια στοιχεία δεν υπάρχουν αναρτημένα στην ιστοσελίδα του. Έτσι, θα δεχθούμε ότι τα κόμματα είναι όσα γράφει η Wikipedia....

ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕΣ, ΠΑΤΡΙΩΤΗ;

Από τα γεγονότα της νεότερης ιστορίας της Ελλάδος, εκείνο που πάντα μου προξενούσε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ο Εμφύλιος του 1823. Δεν μπορούσα να καταλάβω με ποια λογική οι επαναστατημένοι Έλληνες στράφηκαν ο ένας κατά του άλλου ενόσω ακόμα δεν είχαν διασφαλίσει πραγματικά ούτε μια σπιθαμή εδάφους, και πώς βρήκαν το κουράγιο, σε μια από τις πιο δύσκολες καμπές της Επανάστασης, να αφήσουν τον κοινό εχθρό και να ασχοληθούν με τις εσωτερικές έριδες. Αναρωτιόμουν μέχρι που...

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ

Το πρόβλημα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι, αφενός ότι νομίζει πως δεν καταλαβαίνουμε, είτε σε ό,τι αφορά τις θέσεις του για κρίσιμα ζητήματα στα οποία ενεργεί ενάντια στη βούληση του Λαού (και αυτός, όπως ο Τσίπρας), είτε σε ό,τι αφορά τις επιλογές προσώπων σε σημαντικές θέσεις, και από την άλλη - και κυρίως - ότι δείχνει να μη νιώθει, να μην καταλαβαίνει ο ίδιος τι σημαίνει κρίση για τον μέσο πολίτη, όχι στους αριθμούς αλλά στην ουσία της. Ίσως βέβαια να τον αδικώ, και απλώς να μην τον νοιάζει.

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΙΣ ΠΡΕΣΠΕΣ

Τα κενά του πολιτεύματος που επιτρέπουν στους Βουλευτές να ψηφίζουν ενάντια στη βούληση του Λαού ακόμη και σε ζητήματα ύψιστης εθνικής σημασίας, και το Δημοψήφισμα ως η μόνη δημοκρατική λύση.

Ή ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕ Ή ΘΑ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ

Στις 11 Ιανουαρίου 2018 και, λίγο αργότερα, την 1η Φεβρουαρίου, στο acontrario.gr έκανα δυο παρεμβάσεις για τις εξελίξεις στο Σκοπιανό ζήτημα και τη θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις. Κι ενώ το πρώτο, με τίτλο “Πρόσεξε καλά, φυλάγεις Θερμοπύλες”,  εν τέλει έδωσε (εν αγνοία μου) ένα από τα πιο ηχηρά συνθήματα στο συγκλονιστικό Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, το δε δεύτερο διαβάστηκε από κυριολεκτικά δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, εν τέλει αποδείχθηκε ότι και τα δυο, και ιδίως το...

GORNA ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΑΤΟΠΗΜΑ, ΛΟΓΙΚΟ ΑΤΟΠΟ

Αντί άλλης εισαγωγής, σας παρακαλώ να αναρωτηθείτε ποια χώρα, ποιος λαός είναι δυνατό ποτέ να δέχεται, χωρίς να το επιβάλλει η δύναμη των όπλων, να αλλάξει ονομασία, το μισό Σύνταγμα, σχολικά βιβλία, σύμβολα, ακόμη και αρκτικόλεξα, ενώ ήδη έχει αλλάξει μια φορά τη σημαία και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κατοίκων του. Αν απαντήσετε ότι είναι ο λαός μιας χώρας που υπέκυψε στην πίεση ή  κατάλαβε ότι έχει άδικο και υποχώρησε, ξανασκεφτείτε το. Είναι ο λαός και...

ΠΡΟΣΕΞΕ ΚΑΛΑ, ΦΥΛΑΓΕΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ

Έστω ότι στην εξέλιξη της ιστορίας γενικότερα, και στο ζήτημα της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου χωρίς όνομα, ειδικότερα, δεν υπάρχει χώρος για «συναισθηματισμούς». Έστω ότι οι Σκοπιανοί που αξιώνουν το όνομα Μακεδονία δε διακατέχονται από συλλογικό κόμπλεξ. Έστω ότι το κόμπλεξ αυτό δεν καλλιεργήθηκε με μοναδικό σκοπό την επιβουλή της ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ εθνικής ακεραιότητας. Έστω ότι το θυμικό ενός λαού, του οποιουδήποτε λαού, δεν παίζει κανένα ρόλο στις εξελίξεις, ότι δεν ξεκινούν πόλεμοι από συλλογικούς...

ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΤΣΕ ΦΡΟΝΙΜΑ

Διαπληκτίζονται ο ιδιοκτήτης ενός αρχοντικού και ο γείτονας. Ο ιδιοκτήτης δεν ήταν και πολύ νοικοκύρης κι αντί να προσέχει το σπίτι είχε αλλού το μυαλό του, όμως αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Είναι πάντως -“Ο”- ιδιοκτήτης του σπιτιού. Το οποίο σπίτι είχε παλιά και υποστατικό με δυο δωμάτια. Όμως, το εγκατέλειψε ο προ-προπάππους του ιδιοκτήτη μετά από μια μεγάλη πυρκαγιά, έγινε και το σχέδιο πόλης, το κομμάτι όπου ήταν το υποστατικό προσκυρώθηκε στις γειτονικές ιδιοκτησίες...

Η ΑΕΠΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ

Αυτό είναι το τρίτο και πιθανότατα το τελευταίο άρθρο μου για την αμαρτωλή υπόθεση της ΑΕΠΙ [1]. Τούτο, διότι με το διορισμό Επιτρόπου και την ανάληψη καθηκόντων, που έλαβε χώρα ενόσω γράφονται αυτές οι γραμμές, μπήκαμε στην τελευταία φάση της προσπάθειας αναβίωσης και νομικής διάσωσης της ΑΕΠΙ. Προσπάθειας, που αναμένεται να ολοκληρωθεί με την ένταξή της στις μεταβατικές διατάξεις του νέου νόμου για τη συλλογική διαχείριση. Κι αυτό ακριβώς είναι το σημείο του σχεδίου αναβίωσης της ΑΕΠΙ...

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΣΤΗΝ ΑΕΠΙ

Πριν λίγες ώρες η Κυβέρνηση, διά της αρμοδίας Υπουργού, υλοποίησε την εξαγγελία της για το διορισμό προσωρινής Επιτρόπου στην ΑΕΠΙ, στο πλαίσιο τροπολογίας που ψηφίστηκε στα τέλη Μαρτίου. Παρά τη θύελλα αντιδράσεων που ξεσήκωσε η τροπολογία, τόσο από τους επαγγελματίες χρήστες μουσικής όσο και από μεγάλη μερίδα δημιουργών, με το διορισμό της Επιτρόπου η Κυβέρνηση διατείνεται ότι επιδεικνύει την αποφασιστικότητά της για την επιβολή της τάξης και της χρηστής διαχείρισης στην αμαρτωλή αυτή οικογενειακή επιχείρηση, έστω και την ύστατη...

ΠΡΕΠΕΙ ΑΡΑΓΕ ΝΑ “ΣΩΘΕΙ” Η ΑΕΠΙ;

Στις 10 Νοεμβρίου 1992 εισάγεται για πρώτη φορά στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο για την πνευματική ιδιοκτησία και τα συγγενικά δικαιώματα, το οποίο, μετά την ψήφισή του λίγους μήνες αργότερα, θα λάβει τον γνωστό σε όλους αριθμό 2121/1993 (τα επίσημα Πρακτικά της συνεδρίασης εδώ, σελ. 93/1007 επ.). Σε μια αποστροφή του λόγου της, η τότε υπουργός Πολιτισμού Άννα Ψαρούδα – Μπενάκη δηλώνει πως δέχεται να συζητήσει το ενδεχόμενο οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης (οι “εισπρακτικοί...