Υ.Γ.: Ο εκ δεξιών ληστής…

Ο Χριστός της Αγάπης δεν απαιτεί την πίστη μου. Δε ζητά μόνο μετάνοιες, πάτερ ημών και γονυκλισίες. Με αφήνει να στέκομαι όρθιος, να τον βλέπω με πλήρη συνείδηση, ευθεία κι όχι αναγκαστικά σκυμμένος. Δεν εφαρμόζει εξουσία πάνω μου. Δε φέρει διακριτικά αυτής. Πιστεύει στην ελεύθερή μου βούληση. Δεν απαιτεί την παρουσία μου στον οίκο του. Ούτε παρεξηγείται, αν γράψω το χ με μικρό. Ο Χριστός της Αγάπης δεν εκδικείται και δεν τρομοκρατεί. Δεν είναι ανάλγητος...

Του Έρωτα και του Θανάτου

Όταν ακούω για μεγάλους έρωτες κι αγάπες που άντεξαν στο χρόνο, σκέφτομαι δύο ηλικιωμένους, τους πιο νέους ηλικιωμένους που έχω δει ποτέ. Εκείνη αποπνέει Αρσάκειο και κομψότητα, πάντα με ένα ταγιέρ λίγο παλιομοδίτικο -αλλά κλασικό και σικάτο- και παπούτσια που θυμίζουν εκείνα του χορού. Μόνη πολυτέλεια επάνω της κάτι ασημένια σκουλαρίκια και ένα κολιέ με μαργαριτάρια, ίσως απ’ το γάμο της. Εκείνος, ευθυτενής, επίσης αρχοντικός, ντυνόταν όσο μπορούσε πιο ωραία, για να ταιριάξει το γιλέκο...

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΓΕΛΟΙ, ΣΟΥ ΛΕΩ…

Ονομάζεται Mohamed Bzeek (Mπζικ). Όποιο παιδάκι μπήκε στο σπίτι του, πέθανε. “Ο αληταράς”, “ο μπιπ”, “ο έτσι”, “της μπιπ ο γιος” θα σκεφτεί κανείς, πριν ακούσει την ιστορία του. Κι όμως… Στα 62 του διαγνώστηκε με καρκίνο του εντέρου. Πολέμησε την κακιά αρρώστια, πάλεψε με τις πιθανότητες και -ω του θαύματος- βγήκε νικητής..!!! Έγινε εντελώς καλά, αβοήθητος – η γυναίκα του είχε ήδη πεθάνει κι ο γιος του έχει κάποιου είδους σοβαρή αναπηρία. Στο νοσοκομείο,...