Αεροδρόμιο SKG (= Θεσσαλονίκης, αλλά παραπέμπει στο JFK και αποκτά περισσότερο γκλάμουρ) μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων. Περιμένοντας καθισμένος την αναγγελία πτήσης, χαζεύω το κινητό. Δίπλα μου μια συμπαθέστατη γιαγιά, ιδιαίτερα εξωστρεφής -όπως έδειξε η συνέχεια- εβδομηκονταπεντούτις (που θα ‘λεγε και ο Παπαδιαμάντης) και βάλε, περιμένει κι αυτή μόνη της για τον ίδιο λόγο. Αισθάνομαι από τη γλώσσα του σώματός της την ανάγκη της να πιάσει κουβέντα, κάτι που πετυχαίνει χωρίς πολλή σκέψη: -Ρόδο πάτε, με...