“Ξέρεις ποιος είμαι γω ρε;” …Αυτοπροσδιορισμός ενηλίκου ο οποίος ούτε αυτός γνωρίζει ποιος είναι, αλλά πιστεύει ότι είναι κάτι – κάποιος.
Συνήθως τα γνωρίζει όλα και παντού έχει μιαν “άκρη”. Διανύει την απόσταση Αθήνα – Θεσσαλονίκη σε 3 ώρες κι αυτό γιατί έκανε και μια μικρή παράκαμψη για να απολαύσει τη φύση στα Τέμπη. Καπνίζει πούρο αφήνοντας πάνω το δακτυλίδι και απολαμβάνει 12άρι Σίβας με έναν πάγο και λίγη κόκα κόλα σε “χαμηλό”. Κάνει διακοπές σε κάμπινγκ από άποψη αλλά κουβαλάει μαζί του ό,τι gadget υπάρχει. Ψήφιζε ΠΑΣΟΚ, σαν τον Αντρέα δεν έχει, και στα επαναστατημένα 40+ έριξε και μια ψήφο στον Τσίπρα για να έχει να λέει ότι συμμετείχε κι αυτός στην “αριστερή” εκτροπή της χώρας. Οδηγεί BMW την οποία αποκαλεί χαιδευτικά Μπέμπα και τη συνοδεύει με ασορτί μπρελόκ, μπλουζάκι και τσαντάκι μέσης.
Σε ουζερί φωνάζει το σερβιτόρο και του λέει να του φέρει τον ιδιοκτήτη “να τον ρωτήσει για τα ψάρια”, τα οποία δεν τα βρίσκει φρέσκα και παραγγέλνει αθερίνα, κολοκυθάκια, 4 μερίδες πατάτες και ψωμί. Παραδοσιακά, είναι ο τύπος που δημιουργεί θόρυβο για να δηλώσει την ύπαρξή του.
Όλα αυτά μια χαρά και μπράβο του. Δυστυχώς, όμως, ο μέσος αυτός άνθρωπος ψηφίζει, κατέχει δημόσια αξιώματα, είναι εργοδότης και συνάδελφος. Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα και η αέναη μάχη της απόδειξης του αυτονόητου, σε μια κοινωνία που γίνεται βορά και έρμαιο στα χέρια όλων των Ξέρεις Ποιος Είμαι Εγώ.
Ξέρω, κακομοίρη, αλλά δυστυχώς δε σε έχω νικήσει ακόμη ώστε να ησυχάσω. Είσαι συ που δε δίνεις δεκάρα για το περιβάλλον, είσαι συ που σε νοιάζει μόνο η βολή σου, είσαι συ που φωνάζεις στη νοσοκόμα που έχει να φροντίσει 60 αρρώστους μόνη της αλλά στέκεσαι σούζα μπροστά στον Υπουργό που έχει αφήσει τη νοσοκόμα μόνη της σε ολόκληρη την Πτέρυγα. Είσαι συ που θα πλακωθείς για μια θέση πάρκινγκ, για την ομάδα και για μια γκόμενα, αλλά μένεις αδιάφορος μπροστά στην αδικία, στην αναξιοκρατία και συντηρείς ό,τι πιο σάπιο, αρκεί να σε εξυπηρετεί.
Τελικά κέρδισαν οι κυρ’ Παντελήδες και μείναν οι ντελάληδες να κράζουν στις γειτονιές το τέλος του ανθρώπου και της συνείδησης.
Μόνη μου ελπίδα τα παιδιά.
