Από τα γεγονότα της νεότερης ιστορίας της Ελλάδος, εκείνο που πάντα μου προξενούσε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ο Εμφύλιος του 1823. Δεν μπορούσα να καταλάβω με ποια λογική οι επαναστατημένοι Έλληνες στράφηκαν ο ένας κατά του άλλου ενόσω ακόμα δεν είχαν διασφαλίσει πραγματικά ούτε μια σπιθαμή εδάφους, και πώς βρήκαν το κουράγιο, σε μια από …
Το πρόβλημα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι, αφενός ότι νομίζει πως δεν καταλαβαίνουμε, είτε σε ό,τι αφορά τις θέσεις του για κρίσιμα ζητήματα στα οποία ενεργεί ενάντια στη βούληση του Λαού (και αυτός, όπως ο Τσίπρας), είτε σε ό,τι αφορά τις επιλογές προσώπων σε σημαντικές θέσεις, και από την άλλη – και κυρίως – ότι δείχνει να μη νιώθει, να μην καταλαβαίνει ο ίδιος τι σημαίνει κρίση για τον μέσο πολίτη, όχι στους αριθμούς αλλά στην ουσία της. Ίσως βέβαια να τον αδικώ, και απλώς να μην τον νοιάζει.
Ο Τσίπρας είναι ένας πάρα πολύ κακός πρωθυπουργός κυρίως για ένα λόγο: Ποτέ δεν ένιωσε -ούτε καν προσποιήθηκε- ότι είναι πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων. Είναι ο πρωθυπουργός που αδυνατεί να ενώσει, που αδιαφορεί για το εάν είναι ή όχι ηγέτης όλων των Ελλήνων και επιδιώκει μονίμως το διχασμό για να καλλιεργεί το έδαφος της ύπαρξης του.
Τα κενά του πολιτεύματος που επιτρέπουν στους Βουλευτές να ψηφίζουν ενάντια στη βούληση του Λαού ακόμη και σε ζητήματα ύψιστης εθνικής σημασίας, και το Δημοψήφισμα ως η μόνη δημοκρατική λύση.
Τα κενά του πολιτεύματος που επιτρέπουν στους Βουλευτές να ψηφίζουν ενάντια στη βούληση του Λαού ακόμη και σε ζητήματα ύψιστης εθνικής σημασίας, και το Δημοψήφισμα ως η μόνη δημοκρατική λύση.