Ο ΓΗΡΥΟΝΗΣ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΒΟΔΙΑ ΤΟΥ

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, μέσα στην απύθμενη σοφία τους, δημιούργησαν μύθους, περνώντας μηνύματα κι ιδέες και μερικές φορές προφητείες, οι οποίες (σαν του Νοστράδαμου) γίνονται κατανοητές εκ των υστέρων. Έτσι συνέβη και με τον Γηρυόνη, ο οποίος πλήρωσε την απληστία του βασιλιά Ευρυσθέα, γεγονός που ήταν αρκετό να σώσει το όνομά του στην αιωνιότητα και να γίνει νονός της μεγάλης κακοκαιρίας στην Ελλάδα, ανήμερα της Αγίας Αικατερίνης.

Ο μύθος λέει ότι ο Ευρυσθέας (μεγάλο λαμόγιο της εποχής και βασιλιάς της Τίρυνθας και των Μυκηνών, κάτι σαν τη Μέρκελ σήμερα) “ανέθεσε” στον Ηρακλή να του φέρει τα εξαιρετικά βόδια του Γηρυόνη. Αυτός θα ήταν κι ο δέκατος και τελευταίος άθλος του ήρωα (αλλά το λαμόγιο, όπως κάνουν όλα τα λαμόγια διαχρονικά, τον ξεγέλασε και του ανέθεσε κι άλλους 2 μετά, για να γίνουν 12).

Και τι να κάνει ο έρμος ημίθεος, δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει και φτάνει στα “πέρατα του κόσμου” (του τότε γνωστού κόσμου). “Hi, i am Hercules”, i want your oxes” του λέει ο Ηρακλής, “κλάι μάιν, μολών λαβέ” του απαντά ο Γηρυόνης (ο οποίος ήταν κάτι σαν τον Σουγκλάκο, τον Χουλκ κι όλους τους Ρόκυ μαζί) κι η Ιστορία έγραψε τα υπόλοιπα: ο ημίθεός μας, αφού κέρδισε τα πρωτοπαλίκαρα του εχθρού, τον Όρθρο (ένα σκυλί μαύρο, που καμία σχέση δεν είχε με Γιόρκσαϊρ) και τον Ανταίο (τον επίσημο μπράβο του μαγαζιού), έφτασε η μεγάλη στιγμή ν’ αντιμετωπίσει τον Γηρυόνη.

“Γηρυόνη, φύγε, κρατάω μαχαίρι” φώναζε ως άλλος Φούντας ο δικός μας, “χτύπα, δε σε φοβάμαι, αυτά που κάνεις, όλα εις βάρος σου μετράνε” απάντησε ο εχθρός και τα βόδια του γίναν θεατές μιας σφαγής άνευ προηγουμένου. Γιατί ο Γηρυόνης μπορεί να είχε 2 πόδια, αλλά είχε και 3 σώματα με 3 κεφάλια, το σύνολον 6 χέρια και 30 δάκτυλα, όσα έχουν πάντα όσοι κρατάνε στη χώρα μας την εξουσία και κρατάνε την κουτάλα.

Νικάει, λοιπόν, ο δικός μας, στήνει ως τρόπαιο τις Ηράκλειες Στήλες, το σύνορο αναμεσα σε Ευρώπη κι Αφρική και φέρνει τα βόδια για πάντα στην Ελλάδα, τα οποία από τότε όχι μόνο θα παραμείνουν, αλλά και θα πληθύνουν, καθιστώντας τα πρώτη δύναμη, ειδικά στις εκλογές.

Αυτά, για όσους ακούσαν για 1η φορά το όνομα του νονού της κακοκαιρίας. Και, επί τη ευκαιρία, ας μου επιτραπεί να ζητήσω συγνώμη από τους τελευταίους εν ζωή εναπομείναντες συγγενείς του Γηρυόνη, αυτούς με τα πολλά χέρια και τις μεγάλες κουτάλες, αν έγραψα κάτι προσβλητικό για τον μυθικό πρόγονό τους (κι απ’ όλα τα βόδια, φυσικά, για ευνόητους λόγους)…

ΘΑΝΟΣ ΚΛΕΤΣΑΣ

Ο Αθ. Κλέτσας (Θάνος για τους φίλους) είναι κλασσικός φιλόλογος με μεταπτυχιακές σπουδές στην Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων και τη Φιλοσοφία της εκπαίδευσης. Κατάγεται από τις Σέρρες και ζει μόνιμα στη Ρόδο, όπου υπηρετεί πλέον ως Διευθυντής του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας. Μιλάει λίγο, γράφει πολύ.

Related Posts