Εγώ πάντως θα ήθελα, με όλο τον σεβασμό, να ρωτήσω την κ. Ράικου που πήγε εκείνος ο φάκελος με τις κατασκευές των Υπουργικών Αποφάσεων, που εκδόθηκαν με βάση την παράγραφο 2, του άρθρου 7, του Ν. 2955/2001 και όριζαν με τη μεγάλη σφραγίδα του κράτους ως νόμιμες τις θηριώδεις υπερτιμολογήσεις των φίλτρων αιμοκάθαρσης, των ορθοπεδικών υλικών, των καρδιολογικών αναλωσίμων, των stents, των βηματοδοτών, των ενδοφακών και χιλίων δύο άλλων υλικών υψηλής αξίας που καταναλώνονταν στα νοσοκομεία.
Και μάλιστα επειδή ήταν τόσο θηριωδώς υπερτιμολογημένα τα υλικά αυτά και άφηναν τόσο κέρδος, οι καλοί μας γιατροί χρησιμοποιούσαν πενταπλάσιες ποσότητες από αυτές που απαιτούνταν, για να αυξήσουν το ποσοστό που έδινε ο γενναιόδωρος έμπορος. Ένα stent στον άρρωστο και πέντε στον κουβά, εξ ου και ο πρωτότυπος όρος “κουβαδίσια” που προστέθηκε στην πλούσια γλώσσα μας για να την κάνει ακόμη πιο πλούσια.
Η έρευνα είχε ξεκινήσει, τα στοιχεία ξεχείλιζαν, οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την παραβίαση των οδηγιών από το ελληνικό “νομοθετικό πλαίσιο”, που στήθηκε από ψηλά με όλες τις σφραγίδες του κράτους για να εξυπηρετήσει την ρεμούλα, ήταν εκεί, οι διαρκείς οχλήσεις τις Κομισιόν και οι απειλές της για δεύτερη προσφυγή στο δικαστήριο και επιβολή προστίμων λίγο πριν σκάσει το κανόνι της χώρας υπάρχουν και θα υπάρχουν στους αιώνες στα αρχεία, προσβάσιμες ανά πάσα στιγμή και οι υπολογισμοί λένε ότι η όλη κομπίνα στοίχισε πάνω από 60-70 δις που πετάχτηκαν στους κουβάδες.
Υπάρχουν επίσης οι λογαριασμοί των εκατομμυρίων κάποιων γιατρών, που βρέθηκαν στον πρώτο καιρό της κρίσης και μετά, πάνω στην αναμπουμπούλα και στην ευγενή προσπάθεια της χώρας να “γλυτώσει” από τον ΣΥΡΙΖΑ, ξεχάστηκαν.
Γιατί δεν παραιτήθηκε τότε η κ. Ράικου; Τόσο κόπο έκαναν κάποιοι για να γεμίσουν για χάρη της τον έρμο τον φάκελο. Που να αραχνιάζει άραγε ο κακομοίρης; Τι περιμένει;
Μετά τις εξάμηνες παραγραφές που αφορούν τα πολιτικά πρόσωπα, περιμένει άραγε να επέλθουν και οι εικοσάχρονες παραγραφές για τα κακουργήματα των ιδιωτών που ενεπλέκοντο;
