ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Υπάρχει μια σκηνή στο “Christmas Carol” του Κάρολου Ντίκενς, όπου το δεύτερο πνεύμα των Χριστουγέννων ανοίγει το παλτό του και εμφανίζονται δύο ρακένδυτα παιδιά, τα δύο παιδιά του Ανθρώπου, η Άγνοια κι η Αδιαφορία. Τότε ήταν μια εποχή, κατά την οποία η βιομηχανική επανάσταση είχε τους δικούς της παρίες, τους δικούς της αδύναμους κρίκους στην […]

Ποιος δε λατρεύει τους ανθρώπους με χιούμορ, αυτούς που μας κάνουν να γελάμε, έστω και πικρά..; Είναι ίσως οι μόνοι, που μαζί με τους γονείς μας (και μ’ όσους μας κάνουν κακό) “γράφουν” τόσο έντονα μέσα μας… Μάλλον γι’ αυτό ο κόσμος διάβαζε και διαβάζει τη Μαφάλντα. Το δημιούργημα του αργεντινού Κίνο (ψευδώνυμο), τη χάρτινη […]

Έπεσε προχθές το μάτι μου σε μία έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, αφιερωμένη, στον Ανρί ντε Τουλούζ Λωτρέκ (1864-1901), στον μεγάλο αυτόν γάλλο ζωγράφο, που μεγαλούργησε στα τέλη του 19ου αι. στην Πόλη του Φωτός, το Παρίσι. Έναν ζωγράφο που αποτύπωσε τις νύχτες στη Μονμάρτρη (η “Μονμάρτη” είναι ελληνική παραφθορά) καλύτερα από κάθε άλλον, έναν ζωγράφο […]

Απ’ τη μια, ήταν ο Einar Wegener, ένας Δανός ζωγράφος, σταθερός και αξιόπιστος άνδρας. Απ’ την άλλη, η Lili Elbe, “συνεσταλμένη κοπέλα, χωρίς ιδιαίτερα καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα, που δίσταζε και να μιλήσει μπροστά στους άνδρες”. Τι κοινό είχαν; Το ίδιο κορμί… Και οι δύο συνυπήρχαν στο ίδιο σώμα, αυτό του άνδρα. Ο Wegener, παντρεμένος με την […]

Σήμερα θα ήθελα να γράψω δυο πράγματα για μια μεγάλη ντίβα του σινεμά, μια ντίβα που τη θυμήθηκα τυχαία, κατά την επίσκεψη πριν λίγες μέρες του Γάλλου προέδρου Μακρόν στην πρωτεύουσα.. Ξέρετε, εκείνες τις μέρες που οι Αθηναίοι εξασκούσαν τα «γαλλικά» τους για άλλη μια φορά και βλαστημούσαν την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκαν […]