Το σκετσάκι με το silly walk θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κι ευφυές. Βέβαια, ποια σχέση έχουν οι κινήσεις αυτές των Monty Pythons με τον πόλεμο, είναι ένα θέμα προς συζήτηση (δεν πείθει το shell shock, δεν ήταν άλλωστε αυτή η πρόθεση της παρέας του Τζον Κλιζ), όμως η όλη σύλληψη, αν το δει κανείς εντελώς αντικειμενικά (με την έννοια του αντιπολεμικού μηνύνατος), έχει κάποια καλά στοιχεία.
ΑΛΛΑ…
Αν βγάλουμε τα γυαλιά, μέσα απ’ τα οποία βλέπουμε τα πράγματα, μένουν μόνο τα γεγονότα. Ως γεγονός, λοιπόν, σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο είναι προσβλητικό για πάνω απ’ το 75% των Ελλήνων. Οι παρελάσεις των μαθητών (κακώς υπάρχουν, κατ’ εμέ, αλλά πάλι ο καθένας λέει τα δικά του) γίνονται για να τιμηθεί η μνήμη δράσεων κι ανθρώπων που χάθηκαν. Εσύ που τους ακυρώνεις, προσβάλλεις το 75% των ανθρώπων που θέλουν να τιμήσουν τη μνήμη τους. Ασκείς βία (δεν είναι πράξη μη-βίας, όπως γράφτηκε κάπου), γιατί βιάζεις το φρόνημα των ανθρώπων που παρακολουθούν. Είναι εκεί, για να δουν αυτό που πρεσβεύουν ότι τους εκφράζει.
Κι αντίθετα αν το δούμε. Για το 75% των Ελλήνων η μάνα του Φύσσα δεν είναι σύμβολο. Είναι, απλά, άλλη μια χαροκαμένη μάνα, που την έχει συνθλίψει η απώλεια του γιου της, όπως ακριβώς και τις μάνες των δολοφονηθέντων στη Marfin. Φυσικά, δε μιλάμε για τον Ζακ. Εκεί το 75% όχι μόνο δεν αναγνωρίζει κάποια συμβολική δράση, αλλά είναι ίσως κι αδικαιολόγητα πιο σκληρό. Αν εσύ που προσβάλλεις (βάφτισε, όπως θες την πράξη σου, το 75% δεν πείθεται) τη μνήμη των (σημαντικών για πολλούς) νεκρών, νιώθεις άνετα, ίσως πρέπει να αναθεωρήσεις, γιατί σε ανάλογη προσβολή στη μνήμη του Φύσσα δε θα είσαι τόσο ανοιχτόμυαλος. Δεν προσβάλλουμε τη μνήμη των νεκρών, όλων των νεκρών! Νόμος..!!!
Όσο για το αντιπολεμικό μήνυμα, δεν είναι κανείς χαζός να θέλει να πολεμά ή να λατρεύει τον πόλεμο. Έχει, όμως, το δικαίωμα να θέλει να μη φύγει, όταν του επιτεθούν, έχει δικαίωμα να μην ανέχεται να τον βιάζουν ή να τον σκοτώνουν, έχει δικαίωμα να θέλει να επισκέπτεται τους τάφους των δικών του στη γη του. Σε αμυντικό πόλεμο έχεις επιλογή να φύγεις, να μείνεις απαθής και να σε βιάσουν/σκοτώσουν ή ν’ αντισταθείς. Το “αντιπολεμικό” μήνυμα στην Ελλάδα που δεν επιτίθεται, ποιο είναι, τελικά..; Το “μην αντισταθείς” ή το “φύγε”..;;
Και φυσικά οι αντιδράσεις όλων δείχνουν το μένος που έχουμε ο ένας για την άποψη του “άλλου”. Δημοκρατία στα χαρτιά, ο Βολταίρος κι η ρήση του (διαφωνώ κτλ) πάνε περίπατο και μένει μόνο η Εμπάθεια, το Μίσος κι η Περιφρόνηση. Σε μια εποχή, που θα ‘πρεπε να είμαστε στο “εμείς”, γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή, όποιος δεν είναι με μας, είναι εχθρός και πρέπει να σκάσει..!! Γιατί εμείς είμαστε οι σωστοί κι οι άλλοι οι λάθος.
Αν θες, λοιπόν, να στείλεις ένα μήνυμα, διοργάνωσε παράλληλη δράση. Και να σε δουν όσοι το θέλουν. Όχι με το ζόρι. Η δράση αυτή είναι προσβλητική. Έξυπνη, με πολλαπλά μηνύματα (αν και τραβηγμένα κάποια απ’ τα μαλλιά), αλλά προσβλητική για πολλούς. Και μη προβαίνεις σε προσβολές, αν δε θες να τις υφίστασαι.
Και θα τις παραδεχθώ, φυσικά, αν το κάνουν αυτό -ή έστω κάτι παρόμοιο-και στην πορεία για το Πολυτεχνείο…
ΘΑΝΟΣ ΚΛΕΤΣΑΣ
Ο Αθ. Κλέτσας (Θάνος για τους φίλους) είναι κλασσικός φιλόλογος με μεταπτυχιακές σπουδές στην Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων και τη Φιλοσοφία της εκπαίδευσης. Κατάγεται από τις Σέρρες και ζει μόνιμα στη Ρόδο, όπου υπηρετεί πλέον ως Διευθυντής του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας. Μιλάει λίγο, γράφει πολύ.