“Αγαπητό” μέλος της σπείρας, που διακινούσε φάρμακα για καρκινοπαθείς,
υπάρχουν άνθρωποι στον μικρόκοσμό μας, που τους θεωρούμε (με τα δικά μας κριτήρια) “κακόψυχους”. Αυτούς δεν μπορεί να τους “δικάσει” κανείς, επειδή απλά εμείς δεν τους συμπαθούμε. Υπάρχουν, επίσης, και οι παραβατικοί ή οι εγκληματίες, χειρότεροι απ’ τους κακόψυχους, που, παρά το ότι θα δικαστούν, θεωρούνται στην αρχή αθώοι και ιεροί. Γιατί το πρώτο πράγμα που μαθαίνει ένας φοιτητής Νομικής, όταν πατήσει το εφηβικό του πόδι στα αμφιθέατρά της, είναι το “Αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου”, φράση που (εκτός από συμπαθητική ταινία) αποτελεί το λεγόμενο “τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου”. Καθιερώθηκε για πρώτη φορά μετά τη Γαλλική Επανάσταση στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη του 1789 (άρθρο 9) και αποτελεί τη βάση της Ποινικής Δικονομίας.
Το τεκμήριο αυτό σημαίνει ότι “κάθε άνθρωπος θεωρείται αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου, η Πολιτεία μέσω των οργάνων της οφείλει να αποδείξει την ενοχή του κατηγορουμένου και (πολύ σημαντικό) ΟΧΙ ο κατηγορούμενος την αθωότητά του”. Και μέχρι στιγμής, ένας λογικός άνθρωπος (όχι δικηγόρος) θα θεωρούσε ότι το τεκμήριο αυτό ισχύει για όλους (εκτός από τους παιδόφιλους), ακόμα και για τον νταλικιέρη, που μέσα στη σούρα του, διέλυσε 2 οικογένειες. Και το κοινό περί δικαίου αίσθημα θα τον δικαίωνε.
Μέχρι στιγμής.. γιατί εδώ και λίγες μέρες εμφανίστηκε η “ομάδα” σου, που διακινούσε ογκολογικά φάρμακα και έκλεβε καρκινοπαθείς. Δεν μπορεί κάποιος να δεχθεί το τεκμήριο αθωότητας για τη σπείρα σου, από τη στιγμή που δεν υπάρχει προσομοιωτής πόνου και ψυχικής κατάστασης καρκινοπαθούς. Αυτό σημαίνει εμπειρία συνθηκών ζωής πανομοιότυπης με αυτή ενός ανθρώπου, που βιώνει την επάρατη νόσο. Συνθήκες καθημερινής “συντροφιάς” με τον αφόρητο πόνο, με την κοινωνικά ενοχλητική αλωπεκία, με κνησμό, εμετό και οιδήματα, με αϋπνίες και μεταφυσικές αγωνίες για το “μετά” και τον “Άδη”, που πλησιάζει.
Δύσκολο, πάντως, να καταλάβει κάποιος τη σκέψη και τα κίνητρα των πράξεών σου. Δεν ξέρω πώς μπορείς να κλέβεις απ’ αυτούς και τους οικείους τους… Ή πώς δέχεσαι χρήματα, γνωρίζοντας ότι εξαιτίας σου κάποιος πεθαίνει. Δεν είσαι απλά κακόψυχος, παραβατικός ή εγκληματίας…
Και για να ξαναγυρίσουμε στον προσομοιωτή. Αν υπήρχε, μετά ας ίσχυε το τεκμήριο.
Εχθρικά
ΑΚ
(Εντάξει, αν ήμουν φοιτητής Νομικής και τα έγραφα αυτά, θα είχα κοπεί, το ξέρω…)
ΘΑΝΟΣ ΚΛΕΤΣΑΣ
Ο Αθ. Κλέτσας (Θάνος για τους φίλους) είναι κλασσικός φιλόλογος με μεταπτυχιακές σπουδές στην Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων και τη Φιλοσοφία της εκπαίδευσης. Κατάγεται από τις Σέρρες και ζει μόνιμα στη Ρόδο, όπου υπηρετεί πλέον ως Διευθυντής του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας. Μιλάει λίγο, γράφει πολύ.