fbpx
 

Το σημερινό άρθρο αναφέρεται  σε μια χορεία ανθρώπων της μουσικής με ένα κοινό χαρακτηριστικό, σ’ ένα club διάσημων προσωπικοτήτων, που είχαν τα πάντα –σ’ ό, τι επίγειο μπορεί κανείς να επιθυμήσει: χρήμα, δόξα, επιτυχία, καταξίωση- αλλά για κάποιο λόγο δεν μπόρεσαν να τα διαχειριστούν όλα αυτά. Αυτό που τους ενώνει είναι το ότι ανήκουν στο ίδιο club, στο club 27. Αλήθεια, πόσοι γνωρίζετε τι είναι το club 27…;;

Και τι είναι αυτό το περιβόητο Club 27; Είναι ένα κλαμπ ηχηρών ονομάτων της μουσικής που οι περισσότεροι είχαν τα πάντα στον υπερθετικό βαθμό, από ταλέντο μέχρι χρήματα και δόξα, ήταν νέοι, όμορφοι, δημιουργικοί, γεμάτοι ζωή. Ήταν οι απόλυτοι stars, σε κάθε πέρασμά τους προξενούσαν φρενίτιδα και υστερία στο αντίθετο φύλο, οι οποίοι, όμως, δεν πέρασαν ποτέ το 27ο έτος της ηλικίας τους. Ναι, αυτό είναι το Club 27, ένα σύνολο από τραγουδιστές, άλλοι περισσότερο διάσημοι, άλλοι λιγότερο, οι οποίοι άφησαν τον μάταιο τούτο κόσμο στα 27 τους μόλις χρόνια, κάποιοι απ’ αυτούς στον κολοφώνα της δόξας τους, σαν να ήταν αυτός ο αριθμός ένα ορόσημο, ένας δρόμος που δεν μπόρεσαν να διαβούν ή δεν ήθελαν.

Υπάρχει ένας καλά συντηρούμενος αστικός μύθος, που θέλει αυτούς τους ανθρώπους να τελειώνουν οι ίδιοι ηθελημένα τη ζωή τους σ’ αυτήν την ηλικία, κάτι που δεν έχει αποδειχθεί, πέραν κάποιων ισχνών ενδείξεων που υπάρχουν και επιτείνουν ακόμα περισσότερο το μυστήριο που περιβάλλει το club αυτό. Το αρχικό «Club 27» ξεκίνησε από τον Brian Jones μαζί με άλλους 3 πολύ διάσημους αστέρες της παγκόσμιας μουσικής σκηνής, που θα αναφερθούν ένας-ένας στη συνέχεια και έφυγαν από την ζωή μέσα σε μια 2ετία (1969-1971).
Στο κλαμπ αυτό προστέθηκαν αργότερα κι άλλοι καλλιτέχνες, που έζησαν είτε πριν είτε μετά απ’ αυτήν τη διετία και έφυγαν όλοι με τη θέλησή τους (άμεσα ή έμμεσα) σ’ εκείνη την ηλικία, στα 27 τους χρόνια.

Ο Brian Jones ήταν κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος των Rolling Stones το 1962. Συμμετείχε στα πρώτα  άλμπουμς του συγκροτήματος, παίζοντας κιθάρα, φυσαρμόνικα και κάνοντας φωνητικά δίπλα στον Μικ Τζάγγερ. Οι σχέσεις, όμως,  που είχε με τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ ήταν κακές και γενικά η συμπεριφορά του θύμιζε πάντα τη «μικρή Ελένη που κάθεται και κλαίει». Οι προσωπικότητες του Μικ Τζάγγερ και του Κιθ Ρίτσαρντς ήταν πολύ έντονες και γρήγορα θεωρούσε ότι επισκιάστηκε.

Γενικά, οι υπόλοιπες «πέτρες» τον θεωρούσαν παρία, περιθωριακό, καθώς είχε άστατη προσωπική ζωή (καλά, όχι ότι ήταν άγγελοι και οι άλλοι), ενώ αυτό που τους ενοχλούσε στην ουσία ήταν ότι είχε αποκτήσει 5 παράνομα παιδιά. Αλλά το σουρεάλ της υπόθεσης συμβαίνει στα μέσα του σωτηρίου έτους 1969, όταν και μαζεύτηκαν οι υπόλοιποι «άγγελοι» του συγκροτήματος και αποφάσισαν να διώξουν τον «κακό» παιδί, κατηγορώντας το για αλκοολισμό και χρήση ναρκωτικών, τη στιγμή που εκείνη την εποχή τα… βότανα πήγαιναν σύννεφο όχι μόνο απ’ τους ίδιους τους Stones, αλλά και από το σύνολο, σχεδόν, των ροκ αστεριών (και όχι μόνο).

Ο Jones δεν το ‘βαλε κάτω μετά την αποπομπή του, αλλά προσπάθησε να δημιουργήσει δικό του «μαγαζί», δική του μπάντα, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ. Και λίγο καιρό μετά το «διαζύγιο» θα βρεθεί νεκρός. Οι συνθήκες όσον αφορά το θάνατο του παραμένουν θολές, όπως το νερό της πισίνας στον πάτο της οποίας βρέθηκε. Οι φίλοι του είπαν ότι ο Jones είχε πάρει χάπια σε συνδυασμό με αλκοόλ, μια μέρα που ήταν ιδιαίτερα στενοχωρημένος. Αλλά η έκθεση του ιατροδικαστή έδειξε “θάνατο από ατύχημα.” Οι περισσότεροι, όμως, πιστεύουν ότι αυτοκτόνησε.  Ο Jones θα φύγει απ’ τον μάταιο τούτο κόσμο και θα κάνει το μεγάλο άλμα προς τον άλλο μια καλοκαιρινή μέρα, στις 3 Ιουλίου 1969, λίγες μόλις μέρες πριν το Apollo 11 κάνει το δικό του μεγάλο άλμα για την Ανθρωπότητα προς τον δορυφόρο μας και κατακτήσει τη Σελήνη.

Το επόμενο μέλος του «Club 27», είναι ο κορυφαίος των μεγάλων, ο Τζίμι Χέντριξ (Jimi Hendrix). Το  πραγματικό του όνομα ήταν Τζέιμς Μάρσαλ Χέντριξ και θεωρείται από πολλούς ο κορυφαίος κιθαρίστας στην ιστορία της ροκ μουσικής. Ξεκίνησε το 1961 να παίζει διάφορα μπλουζ και 5 χρόνια μετά πήγε στο Λονδίνο όπου και δημιούργησε το διάσημο συγκρότημά του «The Jimi Hendrix Experience» που γνώρισε τεράστια επιτυχία με τα τραγούδια, όπως το “Hey, Joe'” και το “Purple Haze”, μέχρι το 1968 όπου το συγκρότημα διαλύεται. Τον αμέσως επόμενο χρόνο (1969) συνέχισε με το συγκρότημα Band of Gypsys με το οποίο και θριάμβευσε για άλλη μια φορά. Λίγο μετά θα εμφανιστεί στο Woodstock και θ’ αφήσει εποχή με τις δεξιοτεχνικές του εκτελέσεις στην κιθάρα. Βρέθηκε νεκρός στις 18 Σεπτεμβρίου του 1970, σε ηλικία 27 ετών, σ’ ένα ξενοδοχείο του Λονδίνου. Αιτία: η υπερβολική λήψη βαρβιτουρικών. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο κατάπιε 9 υπνωτικά και λίγο μετά αποδήμησε εν τόπω χλοερώ, με το άψυχο κορμί του να κείτεται δίπλα στην έντρομη, αλλά εξίσου «χαρούμενη» από τις ουσίες γερμανίδα σύντροφό του.

Το επόμενο μέλος στη λίστα του Club 27 είναι η ξεχωριστή Janis Joplin. Γεννήθηκε το 1943 σε μια παραθαλάσσια πόλη, όπου πλατζούριζε από μικρή, εκεί κάπου στο Τέξας, εκεί που έχει πολλά πετρέλαια, στις 19 Ιανουαρίου του 1943. Από μικρή ήταν μοναχικός χαρακτήρας και περνούσε πολλές ώρες ακούγοντας Folk και Blues. Το 1962 θα εισέλθει στον κόσμο των μπίτνικ, ξεκινώντας να τραγουδά, να πουλά χαρούμενα «χόρτα» και να καταναλώνει τεράστιες ποσότητες υπνωτικών χαπιών. Το 1965 το συγκρότημά της «Βig Βrother Αnd Τhe Ηolding Company» δίνει την πρώτη του επίσημη συναυλία. Θα εμφανιστεί κι αυτή στο Φεστιβάλ του Γούντστοκ, αφήνοντας εποχή, ενώ λίγο καιρό μετά θα κυκλοφορήσει το καλύτερό της άλμπουμ. Την αποκαλούσαν από τότε και μετά Blue Mama. «Οι εμπρηστικές της ερμηνείες πάνω στη σκηνή, η μελαγχολική της τρέλα για το ποτό (κατέβαζε για  πρωινό ένα μπουκάλι Comfort), η ταραχώδης ερωτική της ζωή και η εξάρτησή της από τις ναρκωτικές ουσίες καταδεικνύουν τη φωτιά που έκαιγε μέσα της, φωτιά που θα έκαιγε στο τέλος και την ίδια. «Κάθε βράδυ κάνω έρωτα με 25.000 ανθρώπους στη σκηνή, μετά όμως γυρίζω σπίτι μόνη», είχε πει λίγο καιρό πριν μας εγκαταλείψει για πάντα, στις 4 Οκτωβρίου 1970, μόλις στα 27 της, όταν θα βρεθεί νεκρή από υπερβολική δόση ηρωίνης σε συνδυασμό με αλκοόλ σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο Λος Άντζελες. Λες και βαριόταν να ζήσει περισσότερο.

Το επόμενο μέλος του διαβόητου κλαμπ 27 είχε πολλές ιδιότητες: τραγουδιστής, στιχουργός, κινηματογραφιστής, συγγραφέας και ποιητής. Σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο χαρισματικούς και ταλαντούχους στην ιστορία της Μουσικής. Ήταν ο ένας και μοναδικός Jim Morrison, η καρδιά των Doors. Το φαινόμενο Morrison με την ψυχεδελική μουσική και τους σκοτεινούς στίχους κατάφερε, με μόλις 4 δίσκους, να περάσει στην ιστορία. Μαζί με τους «The Doors» , συγκρότημα το οποίο δημιουργήθηκε το 1965 στο Λος Άντζελες. Το όνομά τους προέρχεται από το μυθιστόρημα “Οι Πύλες της Ενόρασης” (αγγλ. “The Doors ofPerception“) του Άλντους Χάξλεϋ. Η ευαίσθητη και ιδιαίτερη ψυχοσύνθεσή του επηρεάστηκε ακόμα περισσότερο το 1949, όταν έγινε αυτόπτης μάρτυρας του θανάτου από τροχαίο κάποιων ινδιάνων. Είναι η πρώτη του επαφή με το θάνατο και από τότε θα πιστεύει ακράδαντα πως οι ψυχές των νεκρών Ινδιάνων έχουν ενωθεί με τη δική του, οδηγώντας τον ακόμα περισσότερο στην ψυχεδέλεια και το μεταφυσικό. Ο Μόρισον πέθανε στις 3 Ιουλίου του 1971 σε ηλικία 27 ετών. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή βρέθηκε νεκρός στη μπανιέρα. Δεν έγινε ποτέ αυτοψία, γιατί ο γιατρός που τον εξέτασε δε διαπίστωσε εγκληματική ενέργεια. Και το γεγονός ότι δε διενεργήθηκε αυτοψία, φούντωσε, βεβαίως-βεβαίως, τις φήμες για τα αίτια. Και για όσους δεν το ξέρουν, στην ταφόπλακά του, κάπου εκεί σ’ ένα κοιμητήριο του Παρισιού, ακριβώς κάτω απ’ τα’ όνομά του υπάρχει η επιγραφή στα Ελληνικά «Κατά τον δαίμονα εαυτού», υποδηλώνοντας σε ελεύθερη μετάφραση ότι έπραττε πάντα σύμφωνα με αυτό που του υπαγόρευε η συνείδησή του και όχι οι επιταγές της κοινωνίας.


Ο επόμενος πολύ διάσημος σ’ συτή τη μακάβρια λίστα του Club 27 είναι ο Kurt Cobain ή Kurt Donald Cobain, όπως είχε το πλήρες όνομά του, ο ηγέτης του ροκ συγκροτήματος Nirvana. Δημιούργησε το συγκρότημα το 1987 μαζί μ’ έναν φίλο του και σε 4 μόλις χρονάκια, το 1991, με το τραγούδι «Smells Like Teen Spirit» άλλαξε τον αδόξαστο στην ροκ μουσική, απομακρύνοντάς την από τα κυρίαρχα είδη της δεκαετίας του 1980 και συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάδειξη του grunge και της εναλλακτικής ροκ σκηνής. Τα Μ.Μ.Ε. έχρισαν το τραγούδι «ύμνo» ολόκληρης εκείνης της γενιάς  και τον ίδιο τον Κομπέιν εκπρόσωπο της Generation X. Το 1993 ο εκδότης του περιοδικού Rolling Stone, θα χαρακτηρίσει τον Κομπέιν «Τζον Λένον» του grunge. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, όμως, ο Cobain υπέφερε από βρογχίτιδα και διάφορους σωματικούς πόνους, τους οποίους προσπάθησε να γιατρέψει με… μαριχουάνα, την οποία χρησιμοποίησε πρώτη φορά στα 13 του. Γενικά, έκανε χρήση πολλών ναρκωτικών ουσιών, ενώ το ποτό ήταν η έτερη αδυναμία του. Το 1994 ο ο Κομπέιν έβαλε τέλος στη ζωή του με μια σφαίρα στο κεφάλι, σε ηλικία μόλις 27 ετών, ενώ στον οργανισμό του βρέθηκε μεγάλη ποσότητα ηρωίνης και ηρεμιστικών. Δίπλα του βρέθηκε ένα σημείωμα αυτοκτονίας, το οποίο απευθυνόταν στον φανταστικό φίλο της παιδικής του ηλικίας, τον «Boddah», στο οποίο έγραφε μεταξύ άλλων: «Για χρόνια τώρα δεν έχω νιώσει τον ενθουσιασμό να ακούσω, να δημιουργήσω ή να γράψω μουσική…», ενώ τέλειωνε το σημείωμα με τη φράση «δεν έχω πάθος πια και να ξέρετε είναι προτιμότερο να καείς από τα μαραζώσεις. Ειρήνη, αγάπη, κατανόηση. Kurt Cobain».. «Τώρα έγινε μέλος στο ηλίθιο αυτό κλαμπ» είπε η μητέρα του, όταν της ανακοίνωσαν τον θάνατό του, τον Απρίλιο του 1994.

Και φτάσαμε, τελικά, σ’ αυτήν που είχε τη μακάβρια τιμή να είναι η τελευταία στη όχι και τόσο τιμητική λίστα των διάσημων σταρς που μετοίκησαν εν τόπω χλοερώ στα 27 τους χρόνια, στην Έιμι Γουάινχαουζ(Amy Winehouse), τη γνωστή βρετανίδα τραγουδίστρια και τραγουδοποιό, γενικά μια πολυτάλαντη και πολύπλευρη προσωπικότητα, που όπως και οι προκάτοχοί της στο Κλαμπ, εκτός από υπερταλαντούχα, ήταν εθισμένη σε διάφορες ουσίες, αλλά και στο ποτό. Οι κακές οι γλώσσες λένε ότι δεν έπινε νερό, αλλά κακές γλώσσες είναι, ό, τι θέλουν λένε… Οι περγαμηνές της, πάντως, είναι γνωστές στο χώρο, η θλιμμένη της φωνή άφησε εποχή, αλλά για λόγους που  πήρε μαζί της, αποφάσισε ν’ αφήσει αυτά που όλοι οι κοινοί θνητοί ζηλεύουμε και να μπει στο Club αυτό, κάνοντας παρέα με τον Τζίμι Χέντριξ, την Τζάνις Τσόπλιν, τον Κερτ Κομπέιν και τα’ άλλα παιδιά… Άφησε την τελευταία της πνοή και όλα τα εγκόσμια στις 23 Ιουλίου 2011.

Το κλαμπ 27 έχει στη μακάβρια λίστα του κι άλλους καλλιτέχνες, λιγότερο γνωστούς, όπως τον κιθαρίστα και στιχουργό των Manic Street Preachers, τον Ρίτσι Έντουαρντς με το πασίγνωστο «Suicide is painless» που κι αυτός επέλεξε την… εθελούσια έξοδο απ’ τα εγκόσμια στα 27 του χρόνια, παίρνοντας μόνος του την άγουσα για τον άλλο κόσμο. Φυσικά, έχει κι άλλους πολλούς, η λίστα είναι αρκετά μεγάλη. Εμείς μείναμε στους σημαντικότερους. Τώρα αν κρύβεται κάτι πιο βαθύ και συνωμοτικό στη λίστα αυτή, δεν γνωρίζουμε… τουλάχιστον ακόμα.

ΘΑΝΟΣ ΚΛΕΤΣΑΣ

Ο Αθ. Κλέτσας (Θάνος για τους φίλους) είναι κλασσικός φιλόλογος με μεταπτυχιακές σπουδές στην Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων και τη Φιλοσοφία της εκπαίδευσης. Κατάγεται από τις Σέρρες και ζει μόνιμα στη Ρόδο, όπου υπηρετεί πλέον ως Διευθυντής του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας. Μιλάει λίγο, γράφει πολύ.

Leave a Reply

Related Posts