Αν και συχνά ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, θα πρέπει τα πραγματικά περιστατικά και η νομική κατάσταση να περιγραφούν με πλήρη συντομία για να γίνουν αντιληπτά. Αν κάπου έχω κάποιο λάθος, πραγματικό ή νομικό, ας με διορθώσετε.
Η κρατική ΣΕΚΑΠ διέπραξε το 2008-9 λαθρεμπορία τσιγάρων από την οποία το Δημόσιο έχασε φόρους περίπου 19 εκατομμυρίων Ευρώ. Κάποια χρόνια αργότερα, ο Ιβάν Σαββίδης, δι’ εταιρειών του, συμμετείχε σε διαγωνισμό και εξαγόρασε τη ΣΕΚΑΠ. Για το ποινικό αδίκημα της λαθρεμπορίας καταδικάσθηκε σε δεύτερο βαθμό ένα άτομο (ένας άλλος κατηγορούμενος απηλλάγη). Πριν κάνα-δυό χρόνια, κάποια Αρχή (Τελωνείο ή ΔΟΥ) καταλόγισε πρόστιμο ύψους 38 εκ. στο νομικό πρόσωπο της ΣΕΚΑΠ για την τελεσθείσα – από άλλη διοίκηση και ιδιοκτησία, πριν από χρόνια – λαθρεμπορία.
Είναι απολύτως βέβαιο ότι στην περιγραφή του αντικειμένου της αποκρατικοποίησης δεν περιλαμβανόταν στο παθητικό η πιθανότητα (βεβαιότητα) καταλογισμού προστίμων. Φυσικά, ο Σαββίδης μπορεί να το γνώριζε, αν στο due diligence (νομικό και οικονομικό έλεγχο) που θα έκανε διά των δικηγόρων-λογιστών του “βγήκε” κι αυτό. Μπορεί και να μην το γνώριζε – αλλά αν το σκεφτεί κάποιος καλύτερα, είναι σχεδόν αδιάφορο.
Με τροπολογία, λοιπόν, σε άσχετο νομοσχέδιο – πρακτική κτηθείσα εν τω Στρατεύματι και βαθύτατα εκτιμηθείσα – η Κυβέρνηση απήλλαξε πριν λίγες ημέρες τη νέα ιδιοκτησία της ΣΕΚΑΠ από το πρόστιμο. Φυσικά, θα μπορούσε να μην έχει γίνει αυτό. Θα πρόσβαλλε ο Σαββίδης δικαστικά τον καταλογισμό, ίσως παράλληλα να θεωρούσε την υπόθεση “νομικό ελάττωμα” της πωληθείσας επιχείρησης και θα επεδίωκε δικαστικά τη μείωση του τιμήματος ή την αναστροφή της πώλησης. Οι υποθέσεις θα τελεσιδικούσαν μετά από καμμιά δεκαετία ή και αργότερα, με αβέβαιη τελική έκβαση. Θεωρώ την άμεση λύση σε νομοθετικό επίπεδο πιο τίμια πολιτικά, πιο “φιλική” στον χρήστη-επιχειρηματία και, τελικά, ΠΙΟ ΔΙΚΑΙΗ.
ΑΥΤΟ το σκάνδαλο απασχολεί επί μέρες τη ΝΔ, τον Κυρ. Μητσοτάκη, τον Άδωνι Γεωργιάδη, τη Φώφη Γεννηματά, τον ΣΚΑΪ και άλλα εκλεκτά μέλη της πολιτικής σκηνής, της πληγής δηλαδή που έριξε ο Γιαχβέ στην κεφάλα μας για να μας τιμωρήσει για τα ποτά, τις γυναίκες, τα εξοχικά (ΣΕΦ) και άλλα αμαρτήματα.
ΚΟΥΛΗ παιδί μου, Άδωνι και τα άλλα τα παιδιά, ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι θα στηρίξεις την νεολιμπερτάριαν πολιτική σου αποκρατικοποιήσεων, ξεπουλήματος, όπως θες πέσ’ το, επί της αρχής ότι οι ΕΠΟΜΕΝΟΙ, οι καλοί, οι νέοι επιχειρηματίες-επενδυτές-αγοραστες θα πληρώνουν τις ανοησίες ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ, των κρατικοδίαιτων; Σύνελθε, Κούλη, και μη πιστεύεις ΚΙ ΕΣΥ ότι οι ψηφοφόροι είναι όλοι ηλίθιοι και δεν καταλαβαίνουν….
Το έχω ξαναπεί και το επαναλαμβάνω. Τα κυριότερα επιχειρήματα του Τσίπρα για τις επερχόμενες εκλογές θα είναι κάνα-δυό ονοματάκια. Κυριάκος Μητσοτάκης (Κούλης για τους φίλους του) και Φώφη Γεννηματά (Φώφη για τις φίλες της).
Υ.Γ. Μετά την συγγραφή του άρθρου και πριν τη δημοσίευσή του μεσολάβησε χειμαρρώδης συνέντευξη του Ιβάν Σαββίδη σε εφημερίδα. Σε σχέση με τη ΣΕΚΑΠ, τα ουσιώδη που λέει είναι τα εξής: Ότι πιέσθηκε από το Σαμαρά να εξαγοράσει τη ΣΕΚΑΠ για να μην την αγοράσει εταιρεία τουρκικών συμφερόντων. Και ότι την αγόρασε, ενώ δεν τον συνέφερε. Ότι όλα έγιναν βιαστικά και υπό πίεση και στην πραγματικότητα δεν είχε περατωθεί το due diligence. Ότι στην περιγραφή της επιχείρησης δεν αναφερόταν η πιθανότητα επιβολής προστίμων, που εν πάση περιπτώσει θα οφειλόταν σε ενέργειες ανθρώπων που είχαν βάλει στη διοίκηση της εταιρείας η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και οι οποίοι πάντως αθωώθηκαν από το ποινικό δικαστήριο. Ότι η ρύθμιση δεν αναφέρεται μόνο στη ΣΕΚΑΠ, αλλά και σε πολλές άλλες και είναι αυτονόητη. Και ότι αν δεν υπήρχε η ρύθμιση, θα μπορούσε να πτωχεύσει την επιχείρηση και να στραφεί κατά του Ελληνικού Δημοσίου. Τα όσα αναφέρει ο Σαββίδης, δεν αλλάζουν τίποτε στην ουσία του άρθρου και στην άποψη που εκφράζω.
